Bractwo Okrętów Podwodnych powstało w 1981 roku skupiając osoby, którym szczególnie bliska jest służba na okrętach podwodnych. Skupia służących na okrętach podwodnych oraz sympatyków tego specyficznego typu oręża morskiego. Od początku istnienia głównym celem Bractwa jest propagowanie historii i tradycji polskich okrętów podwodnych, ich wojennych dokonań, specyfiki i niepowtarzalności służby.
W dniu 2 lipca 1981r. zebranie inauguracyjne powołało do życia „Bractwo Okrętów Podwodnych” – stowarzyszenie skupiające weteranów służby na okrętach podwodnych, aktualnie służących oraz sympatyków tych wspaniałych okrętów.
Bractwo jako autonomiczny okręg weszło w struktury reaktywowanej 22 kwietnia 1981 r. Ligi Morskiej (obecnie Ligi Morskiej i Rzecznej) i pozostaje w tych strukturach do dnia dzisiejszego jako Klub Ligi Morskiej i Rzecznej (zmiany statutowe Ligi wymusiły takie usytuowanie organizacyjne).
Pierwszym prezesem Bractwa został wielki sympatyk okrętów podwodnych dr Jerzy WNOROWSKI – ówczesny Szef Katedry Kryminalistyki Uniwersytetu Gdańskiego.
Pierwsze lata działalności Bractwa były bardzo trudne ze względu na ogromne przemiany historyczne, które zachodziły w tym czasie w naszym kraju. Jednak dzięki zaangażowaniu większości członków wyszliśmy na prostą. Dewiza, która towarzyszy nam od pierwszych chwil powstania Bractwa „FLUCTUAT NEC MERGITUR” – tzn. „MIOTA NIM FALA, ALE ON NIE TONIE” sprawdziła się. Nadal utrzymujemy właściwy kurs w dążeniu do wyznaczonych przez statut celów. Tematyka odrodzonego dOP, internowanie polskich OOP w Szwecji, brawurowe rejsy OOP „Wilk” i „Orzeł”, spotkania z podwodnikami – weteranami II Wojny Światowej, 60, 65 i 70 rocznica zaginięcia ORP „Orzeł”, kolejne rocznice utworzenia dOP, uroczyste podniesienia bander na nowo wcielanych do służby okrętach podwodnych, kolejne rocznice podniesienia bander, rocznice polskiej Marynarki Wojennej, pierwsze spotkanie dowódców okrętów podwodnych dnia 27 maja 1995 roku, rejs jachtu „Koga III” wiodący śladami „Sępa”, „Rysia” i „Żbika”, uczestnictwo w uroczystościach odsłonięcia obelisku z tablicą upamiętniającą miejsce pobytu internowanych załóg okrętów podwodnych w Marielund, zjazd weteranów wojennych i powojennej służby podwodnej, powołanie do życia Klubu Dowódców Okrętów Podwodnych, wyprawa jachtem delegacji Bractwa śladami „Sokoła” i „Dzika”, rejs historyczny we wrześniu 2010 śladami „Orła” do portu Tallin dwóch jachtów z JKMW „Kotwica”, wystawa fotograficzna w klubie „Riwiera”, uczestnictwo w corocznych międzynarodowych kongresach podwodników w Sankt Petersburgu, Taranto, Passau, Chatham, Odessie, Mar del Plata, Moskwie, Cherbourgu, San Diego oraz w Hajfie.
Organizacja w 2008 r. 45. Międzynarodowego Kongresu Podwodniaków w Gdyni pozwoliła zaistnieć naszemu Bractwu w całym świecie. Do dzisiaj uczestnicy tego wydarzenia wspominają go jako przedsięwzięcie ze wszech miar udane i na bardzo wysokim poziomie organizacyjnym, które stało się wzorem do naśladowania przez inne asocjacje, coroczne uczestnictwo w uroczystościach „Zaślubin Polski z morzem” organizowane przez LMiR oraz Radę Miasta i Powiatu w Pucku, współpraca ze Stowarzyszeniem Oficerów MW i Bractwem ORP „Warszawa” i Stowarzyszeniem Akwanautów Militarnych „Błotniak” to tylko niektóre ważące wydarzenia, którymi żyło Bractwo Okrętów Podwodnych przez okres 30 lat.
Za wybitny wkład w upowszechnianie tradycji i historii polskich okrętów podwodnych oraz integracji środowiska podwodniackiego i ligowego w 2006 roku Bractwo Okrętów Podwodnych zostało uhonorowane najwyższym odznaczeniem Ligi Morskiej i Rzecznej – „Pierścieniem Hallera”.